ଟିକେ ଭଲକରି ଦେଖନ୍ତୁ ଏ ଚିତ୍ରକୁ ଏ ହେଉଛନ୍ତି ବାସନ୍ତି ସେଠୀ,ବୃଦ୍ଧା ମା ଜଣଙ୍କ ବୟସର ଅପରାହ୍ନରେ ପହିଞ୍ଚିଲେଣି । ନଇଁ ନଇଁ ଚାଲୁଛନ୍ତି , ଆଖିରେ ଲୁହରେ ଛଳ ଛଳ, ମନରେ ଚାପିରଖିଥିବା ଅଭିଯୋଗ ଗୁଡିକୁ ମଧ୍ଯ କହିବାକୁ ପାଟିଥରୁଛି । ଆମେ ଦଖାଉଥିବା ଏହି ପାରିପାର୍ଶିକ ଚିତ୍ର ହିଁ ବୟାନ କରୁଛି ବୃଦ୍ଧାଙ୍କ ଅବସ୍ତା । ସବୁଠୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ଯର କଥା ଏହା କୌଣସି ଉପାନ୍ତ ଅଞ୍ଚଳର ଚିତ୍ର ନୁହେଁ ଏହେଉଛି ଖୋଦ୍ ରାଜଧାନୀ ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଭି ଏସ ଏସ ନଗରରେ ଥିବା ଗୋଜବାୟାଣୀ ସାହିରେ ରହୁଥିବା ଵୃଦ୍ଧା ବାସନ୍ତି ସେଠୀଙ୍କ କଥା । ବଦ୍ଧା ଜଣଙ୍କ ଦୁନିଆରେ ସମ୍ପୁଣ୍ଣ ଏକୁଟିଆ, ନିଜର କହିଲେ କେହି ନାହିଁ ।
ଏକ ଜରିପାଲ ବନ୍ଧା ଘରେ କାହିଁ କେବେଠୁ ବିପଦ ସଂକୁଳ ଅବସ୍ତାରେ ଜୀବନ କାଟୁଛନ୍ତି । ନାଁ ଅଛି ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ଛାତ ନାଁ ଘରେ ଜଳୁଛି ବିଜୁଳି, ସଂମ୍ପୁଣ୍ଣ ଅନ୍ଧକାର ଭିତରେ କଟୁଛି ବୃଦ୍ଧଙ୍କ ଜୀବନ । ଥରିଲା ଥରିଲା କଣ୍ଠରେ ବୃଦ୍ଧା ଜଣଙ୍କ କହୁଥଛନ୍ତି ପୁଅ ମୋର ଏଠି କେହି ନାହିଁ , ବହୁ କଷ୍ଟରେ ମୁଁ ଏଠି ଜୀବନ କାଟୁଛି , ସରକାରଙ୍କୁ ତ ମୁଁ ଭୋଟ ଦେଉଛି ହେଲେ କେହି ମୋ କଥା ଶୁଣୁନାହାନ୍ତି, କୌଣସି ବଡବାବୁଙ୍କର ମୋ ଦୁଆରେ ଆଜି ଯାଏଁ ପାଦ ପଡିନି । ଶୁଣାନ୍ତୁ କଣ କହୁଛନ୍ତି ବୃଦ୍ଧା ବାସନ୍ତି ସେଠୀ
ତେବେ ଆଖପାଖରେ ରହୁଥିବା ବାସିନ୍ଦା ମାନେ ବାସନ୍ତି ସେଠୀଙ୍କର ଅବସ୍ତା ଦେଖି ଅନେକ ସମୟରେ ସହାୟତା ବି କରନ୍ତି । ଅଞ୍ଚଳବାସୀ ଙ୍କ କହିବା କଥା ଅନେକ ଦିନ ଧରି ଏଭଳି ବିପଦ ଶଙ୍କୁଳ ଅବସ୍ତାରେ ପଡିରହିଛନ୍ତି ବାସନ୍ତି । ଯେତିକି ସମ୍ବବ ହୁଏ ସେତିକି ସହାୟତା କରୁ ହେଲେ ସମସ୍ତେ ସବୁବେଳେ ସହାୟତା କରିବା ସମ୍ଭବ ହେଉନାହିଁ । ଏଣୁ ଶିଘ୍ର ସରକାରଙ୍କ ତରଫରୁ କିଛି ସହାୟତା ଯୋଗାଇବାପାଇଁ ନିବେଦନ କରିଛିନ୍ତି ଅଞ୍ଚଳବାସୀ ।
ଯଦିଓ ଏ ସବୁ ଭିତରେ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ସ୍ମାଟ୍ ସିଟି ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ରହୁଥିବା ଜଣେ ବୃଦ୍ଧା ମହିଳାଙ୍କ ଅବସ୍ତା ଏଭଳି ତେବେ ଉପାନ୍ତ ଅଞ୍ଚଳର ସ୍ଥିତି କଣ । ଯଦି ଗରିବ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସବୁ ଯୋଯନା , ତାହେଲେ କାହିଁକି ଏମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଯୋଜନା ମାରୁଛି ଫେଲ୍ । ଏଭଳି ଅନେକ ସ୍ଥାନରେ ଅନେକ ବାସନ୍ତି ରହିଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ କି ସ୍ବାଧୀନତାର ଏତେ ବର୍ଷପରେ ମଧ୍ୟ ମୌଳିକ ସୁବିଧାରୁ ବଞ୍ଚିତ । ଯଦି ସରକାର ମାଳ ମାଳ ଯୋଜନା କରୁଛନ୍ତି ଏବଂ ଅନେକ ସମୟରେ ସ୍ପଷ୍ଟତା ବି ଆସୁଛି ଯୋଗ୍ୟ ହିତାଧିକାରୀ ଉପକୃତ ହେଉଛନ୍ତି ତେବେ ବାସ୍ତବ ଚିତ୍ର କାହିଁକି ଏତେ ଭିନ୍ନ ତାହା ଭାବିବାର ବିଷୟ ନିଶ୍ଚୟ ।